تهیه کننده فیلم های سینمایی «منصور» و «قسم» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: فیلم های سینمایی ایران به دلایل متعدد وجهه ای برای حضور در بازارهای فیلم بین المللی ندارند. یک فیلم برای حضور در بازارهای بین المللی باید دارای استانداردهای خاصی باشد که اغلب فیلم های ما از نظر ساختاری دارای این استانداردها نیستند و حتی اگر استانداردهای تکنیکی و فنی در این آثار رعایت شود اگر روایت مورد نظر جشنواره ها و سایر کشورهای جهان در این فیلم ها وجود نداشته باشد مورد توجه قرار نمی گیرند.

وی ادامه داد: فیلم های سینمای اجتماعی ما قطعا برای مخاطبان جهانی جذابیت ندارند چرا که این فیلم ها برای فرهنگ ما ساخته شده اند و مخاطب جهانی نمی تواند با آن ها ارتباطی برقرار کند. ما باید به سمت فیلم های خاص و داستان های خاص برویم؛ باید فیلم های ما زبان بین المللی داشته و برای مخاطب بین المللی قابل درک باشد مانند آثار کیارستمی که در فضای روستایی تولید می کرد و برای مخاطب جهانی قابل باور بود. پس هر فیلمی به درد ارائه در بازارهای جهانی نمی خورد و از این نظر حضور سینمای ایران در بازارهای جهانی نوعی شوآف محسوب می شود.

شعبانی با تأکید بر اینکه لزومی ندارد فیلم های معمول سینمای ایران در بازارهای جهانی حضور داشته باشند اظهار داشت: فیلم های سیاه نما برای خارجی ها دارای جاذبه اند! اصولا سیاه نمایی برای سیاست گذاران دنیا جذاب است چرا که آن ها می خواهند کشور ما را کشوری دارای مشکلات متعدد نشان دهند و از این رو از فیلم هایی که چنین تصویری را ارائه می دهند استقبال می کنند.

این تهیه کننده در پایان این گفتگو افزود: این در حالی است که ما نباید در راستای اهداف و سیاست های جشنواره های جهانی و سیاستمداران غربی گام برداریم. ما اگر می خواهیم فیلمی را به نمایندگی از سینمای ایران ارائه کنیم باید به لحاظ اقلیم متفاوت و بافت جغرافیایی متفاوتی داریم برای توجه جامعه جهانی اثر تولید کنیم.